Bulutlar arkasına saklanır ay
uyur gecenin koynunda bir cinnet nöbeti
Sulara karışır gölgemiz
baştan aşağı karalanmış, silinmiş, karalanmış, silinmiş
tükürüklere boğulmuş bir faili meçhul cinayeti .
Yavaşça kayboluyor, karanlığın koynunda katilimiz.
Elleri gölgeme sığınıyor, gövdesi evlere
Biz bir tersine göç gibiyiz
sesimiz yabancılar içinde boğuluyor,
biri gölgeme sığınıyor,
bir çocuk gözleri, kanlı elleriyle sığınıyor.
anladım içindekini öldürdü
pusuda puslu bir havada belki de
vakitsiz bir göç mevsimi
elleri gölgeme sığınıyor , gövdesi evlere …
Dinçer Yurttaş 