insan yeniden doğacaksa
şöleni ay yürüyen bir gecede yapılır
çıplak ve bundan utanmayarak;
uğultusuna kapılır
ateşi harlayan rüzgarın .
insan yeniden doğacaksa
yeryüzüne geri verecek çeliğini
göğe bulutunu, taş yataklara suyunu…
çiçeklerden taç yapacak kendine
ama unutacak kral olduğunu.
insan yeniden doğacaksa
ellerim diyecek
nasıl da beziyor dört bir yanı
usanmadan vazgeçmeden
ve katarak yanına başkalarını
olacak kendisinin tanrısı .
insan yeniden doğacaksa
kederli geçmişinden doğacak
ve o gürbüz insanı
bu sıska doğuracak.
Dinçer Yurttaş 