zaman büyük telaşları taşlaştırıyor;
yazıcılar, kutlu kabahatler kitabına
bir soluk kondurmuşlar, dur hele,
çek içine bu engerek zehrini
kıvrılsın sesini verdiğin nehir mendereslerle
tedirginlik kötürüm etse de seni
yeni şeyler yeşertir bil ki her çürüme …
deltalarda ayrışır bir bir biriktirdiklerin
ıslak bir gökyüzüdür deniz, biraz da tuzlu
kuyruklu bir kurbağa yapar seni korku
kuyruklu bir yıldız gibi bölemezsen geceyi…
zaman büyük günahları aklaştırıyor,
kim ki hatırlıyor,
bağışlamayı esirgiyor kendinden,
olgun incirlere dönen beyaz bir süt
taşıyor dalında
bu yüzden unutma.
unutma.