Saatler baş ucumda, zaman yalınayak
biliyorum, bıraktığım yerde durmayacak
Dallarında nisan bekleyen çiçekler gibi
bir deniz çayırına düşüp yuvarlanacak.
Sonra bir kuş bozacak sessizliği
Eritip sabah güneşinde ağzındaki demir dili .
Kaç öpüşte keşfeder insan diğerinin ne dediğini ?
Güller açar, saklar dalındaki dikenleri
Su aynalanır, kırılır durur rüzgarda
Beni bir oyuncak tamircisine verdiler
Onarılmaz yaralarımı görmezden geldiler.
Öyle sustular ki beni de lal ettiler.
Biliyorum, bir o duymayacak
Çakıl taşlarının dalgaya bıraktığı sızlanmayı
Saatler baş ucumda, zaman yalın ayak
Gelmek ister misin diye sormadan
Geçip gidiyor penceremin camından .
Bu mavi deniz çayırında çiçeklensem
Başıma iki bulut, aklıma bitmez bir umut
Koysa yedi yaşında bir çocuk, öylece sussam.
Saatler baş ucumda, ayaklarımda sonsuzluk.
Dinçer Yurttaş 
One thought on “Deniz Çayırı”