Güneş kar topluyor.
Sokaklarda kör edici bir ışıltı.
henüz daha çocuklar çıkmamış
Gülüşmeler, haykırmalar savrulmamış.
Koşar adımlarla büyümemiş hiç kimse.
Yollarda dudaklarındaki sıcak nefesi
Eve taşımaya çalışan insanlar.
Kimi bir tütün yangınına sığınmış
Saklıyor kalbindeki ateşi
Kimi silmeye çalışıyor sanki ayak izlerini
öyle naif ve yokmuş gibi basıyor.
Derdin ya hani,
Herkesin kalbinde bir japon balığı yaşar
Bir gün ters döner ve ölür.
Çünkü senin akvaryum dediğin bir yalnızlık gölüdür.
Günler de böyle yitirilir.
Güneş kar topluyor.
Üşüyen ellerini kendi koynunda ısıttı.
Biraz sarhoştu belki de
Dün gece ay ışığı içmişti.
Kimi parıltılar içinde yalnızdı
Kimi karanlıklar içinde.
Kardan adam gibi kıyameti ayakta beklemek
belki de kaderinde bu vardır insanın.
Yavaş yavaş erimek
ve karışmak sulara,
Kara ve kör iki göz bırakarak ardında.
Hani, derdin ya
herkesin kalbinde bir japon balığı yaşar.
Bir gün ters döner ve ölür,
Bir yol bulup akamazsa
İrinden bir göle benzer ömür.
Güneş kar topluyor.
Hiçbir ikilem aklamaz bizi
hiçbir tezat güzelleştiremez.
Korku usta bir işçidir.
İnce ince işler seni demire bile
Yüzünde bir tebessümle
Hani derdin ya
herkesin kalbinde bir japon balığı yaşar
ve intihar düşü kurarken ölür.
Dinçer Yurttaş 