ALABOS
İnsanın kanı da köpüklenir
Atar kendini kıyılara, taşlara vura vura
Bir uzak buluta benzer elleri,
Pür telaş bir yelkene
uzanıp da erişemez gibi…
İnsanın da kanı köpüklenir,
kırılır dalgası beyazlanır.
Alaboslar içinde ağlaşır.
AVARA
Durgun suda ay çırpınır, Güneş yüzgeç takar
Mavi elbiseler giyer aynalanır su.
Ah ne düşler kurar olsa insan avara
Çıpasız tekmil teslim anafora.
Durgun suda yel yıkanır, sükut olur
Felenksiz suya iner yıldızlar.
Hani tutsa elinden, su bir sarmaşık olur
dolana dolana çıkar göğe,
gök bir deniz
deniz bir gök olur.
Ne güzel düşler kurar olsa insan avara,
Kimi kendine hediye kimi başkasına…
FIRDÖNDÜ
Yavaş yavaş düğümlenir ne dönerse geri
İnsanın anılarından örülüdür cehennemi.
Ateşten korur seni basit bir fırdöndü.
PUPA
Şeytan çarmıhlarından
atarım gövdemi bu ceviz kabuğuna.
Örselenmiş ve törpülenmiş düşler yatağına.
Ben bir sevişirken böyle salınırım
Bir de zamanı silerken saatlerden.
Herkese yetecek umut var ama
mutluluk var mı herkes için ?
Derler ki denizin yoktur çıkmaz sokağı
Pupa yelken, yırta yırta suları
Lavanta bahçelerinden geçerim
İmsak vakti yorgun bir gecenin .
Dinçer Yurttaş 