kendimi çamurdan yaptım sizin ölü ellerinizle
saf balçıktan, bedenlerinizin çürüdüğü o bataklıktan.
beni bütün yalanlarınızla yıkadınız, bütün sözcüklerinizle
ben de çaldım ruhunuzu sizin dudaklarınızdan.
ben bir yağmurdan arta kaldım, bir kuş uykusundan
bir ağacın dallarına astım sizin geçmişlerinizi.
beni açlıkla sınadınız , sizin korkunç mahrumluğunuzdan
yıldım, ben de çiğ çiğ yedim çürümüş leşlerinizi.
kendimi unutulmuş bir yarından yaptım
henüz yeryüzüne başkaldırmamış umutlardan
sildim doğan günle tek tek gölgelerinizi
sıyrıldım sizin kör tanrılarınızdan.
Dinçer Yurttaş 